Kmdr Jerzy Chłopecki odszedł na wieczną wachtę

Z wystąpienia kol. kmdr dr. Krzysztofa Zabieglińskiego podczas pogrzebu:

Szanowna Pani Barbaro z Rodziną,
Drogi Kolego Januszu,
Szanowni Zebrani,

        W imieniu Stowarzyszenia Oficerów Marynarki Wojennej RP i Związku Żołnierzy Wojska Polskiego przypadł mi w udziale smutny obowiązek ostatniego pożegnania kmdra Jerzego Chłopeckiego, naszego współtowarzysza broni i morskiej służby, Przyjaciela i Kolegi.

        Jerzy – jak rzadko - był związany z morzem, Marynarką Wojenną i Gdynią – Jego przybranym rodzinnym miastem i życiowym portem. Urodził się 7 grudnia 1947 roku. Pochodził z rodziny związanej z morskim rodzajem Sił Zbrojnych i naturalnym się stało, że wraz z tu obecnym bratem Januszem swe dorosłe życie poświęcił morzu. W 1969 roku ukończył studia techniczne w WSMW, zdobywając szlify oficerskie i tytuł magistra inżyniera. W Marynarce Wojennej pełnił kolejno wiele znaczących funkcji i stanowisk, w tym przewodniczącego Rady Młodzieżowej, zastępcy dowódcy 2 dywizjonu i 3 Flotylli Okrętów oraz zastępcy komendanta Akademii Marynarki Wojennej. Pełnił odpowiedzialną służbę w Dowództwie Marynarki Wojennej i Instytucjach Centralnych MON. Był również asystentem dowódcy Marynarki Wojennej.

        Z obowiązków służbowych wywiązywał się znakomicie, czego wyrazem były kolejne awanse na wyższe stopnie wojskowe i odznaczenia, w tym Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz wieloma medalami wojskowymi. Po przejściu na zasłużoną emeryturę pracował również jako szef biura rektora – komendanta Akademii Marynarki Wojennej, zarazem rzecznik prasowy i kierownik Biura promocji i Marketingu AMW.

        Kmdr Jerzy Chłopecki był urodzonym społecznikiem. Aktywnie udzielał się w pracy wielu organizacji społecznych, w tym Stowarzyszenia Oficerów Marynarki Wojennej RP i Związku Żołnierzy Wojska Polskiego. Wniósł znaczący wkład w budowę Muzeum Marynarki Wojennej, m.in. pełniąc funkcję przewodniczącego Rady Fundacji "O dach dla historii Marynarki Wojennej RP", która zbierała środki pieniężne na budowę tego pięknego obiektu. Aktywnie działał jako członek zarządu w Lidze Morskiej i Rzecznej, Wojskowym Klubie Sportowym "Flota", Oddziale PTTK Marynarki Wojennej. Angażował się w pracy na rzecz środowiska ludzi starszych, emerytów i rencistów, m.in. jako członek Obywatelskiego Parlamentu Seniorów. Wniósł istotny wkład w prace nad wyjaśnianiem sowieckich kaźni na polskich marynarzach w Mokranach i Charkowie w 1940 i 1941 roku.

        Był również utalentowanym, obdarzonym wysokim poczuciem humoru rysownikiem, którego zabawne, a zarazem trafne w swej wymowie historyjki bawiły i budziły refleksje podczas lektury „Bandery”; zatroskanym o kondycję i przyszłość Marynarki Wojennej. Przypomnijmy sobie choćby upowszechniany w mediach społecznościowych gorzki rysunek jego autorstwa.

        A przy tym był serdecznym i uczynnym człowiekiem oraz oddanym kolegą i przyjacielem. Mimo dręczących Go od wielu lat dolegliwości dzielił się nieustającym optymizmem, uśmiechem i pogodą ducha. Jego życzliwość, otwartość, gotowość do udzielania pomocy czy wsparcia były wręcz przysłowiowe. Sam tego doświadczyłem, kiedy osiemnaście lat temu czyniłem skuteczne starania o powrót do działalności dydaktycznej w AMW.

         W imieniu Stowarzyszenia Oficerów Marynarki Wojennej RP składam Rodzinie wyrazy głębokiego współczucia.

        Jurku, Kolego i Przyjacielu, zrządzeniem losu odszedłeś na wieczną wachtę. Długa, ciężka i nieubłagana choroba wyrwała Cię z naszych szeregów, lecz pamięć o Tobie pozostanie z nami na zawsze. Pozostawiłeś nieutuloną w serdecznym żalu Rodzinę, pozostawiłeś życzliwych Ci przyjaciół i Kolegów, ale świadomość Twej bogatej ziemskiej wędrówki towarzyszyć nam będzie póki naszego życia.

Spoczywaj w pokoju. Cześć Twej pamięci!